Pančevo je četvrti grad u Vojvodini po broju stanovnika. Prema konačnim rezultatima popisa stanovništva iz 2011. godine, u Pančevu živi 76.203 stanovnika, a na teritoriji grada Pančeva 123.414 stanovnika.
Istorija
Austrijski grof Klaudije Florimund Mersi 1716. godine oslobađa Pančevo od vladavine Turaka i tada mu daje ime Čomva. Potpisivanjem Požarevačkog mira 1718. godine između Osmanskog carstva sa jedne i Habzburške monarhije i Venecije sa druge strane, formira se habzburška pokrajina Tamiški Banat.[3] Pokrajina je bila podeljena na 11 distrikta, glavni grad pokrajine je bio Temišvar, a zvanični jezik je bio nemački jezik.
Pančevo je bilo glavno mesto u jednom od distrikta Tamiškog Banata. S’obzirom na tu činjenicu, veliki broj ljudi se nastanio u Pančevu. Prvo su se naselili Srbi iz okoline Temišvara 1720. godine. NJihove kuće od drveta, koje su stajale u nepravilnim ulicama, su se nalazile severno od pančevačke tvrđave, a mesto u kojem su živeli su nazvali Gornja varoš. 1722. godine je počelo naseljavanje Nemaca iz Franačke na teritorije Banata. Nemci su dobili teritoriju južno od tvrđave, koju su 1723. godine nazvali Nemačko Pančevo (Donja varoš). Za razliku od kuća iz Gornje varoši, zidovi kuća iz Nemačkog Pančeva su se pravili od pletara, a krovovi od trske.
U ovom periodu je Pančevo veoma napredovalo. 1718. godine je u Pančevu podignuta solara, dok su 1719. godine ustanovljenja brodarsko i poštansko zvanje. Industrijalac Abraham Kepiš, Jevrejin iz Požuna, dobija dozvolu 1722. godine da sagradi pivaru, koja je iste godine počela sa radom. Ona i danas predstavlja jednu od najstarijih pivara ovoga kraja. Međutim, u ovom periodu je Pančevo zadesilo mnogo nedaća. Jak orkan je 26. maja 1733. godine napravio ogromnu štetu na privatnim i državnim zgradama; početkom januara 1737. godine izbila je jaka epidemija koja je decimirala stanovništvo, a u maju iste godine veliki požar je zahvatio Donju varoš.
Veliku štetu je Pančevo pretrpelo za vreme rata između Austrije i Turske koji je trajao godinu dana. Ratna uznemirenost je počela u Pančevu 28. septembra 1738. godine, kada se kroz naselje pronela vest da su Turci kod Oršave prešli Dunav i sa velikom vojskom stigli do Nove Palanke i tamo pobedili cesarsku vojsku. Nakon četiri nedelje, Pančevo je iz strategijskih razloga predat Turcima, koji će vladati ovom teritorijom 10 meseci. U tom periodu su vođene dve bitke — u prvoj bici kod Grocke su Turci izašli kao pobednici, dok su u drugoj bici kod Pančevo Turci potučeni od strane Austrijanaca. Dok su se povlačili, Turci su spalili varoš i veoma oštetili tvrđavu. Potpisivanjem Beogradskog mira 18. septembra 1739. godine zvanično se završio rat između Austrije i Turske. Ovim mirom je Austrija bila u obavezi da poruši sve tvrđave na levoj obali Dunava, što znači da je iste godine počelo rušenje pančevačke tvrđave. (Početkom septembra 2013. godine je u gradskom parku pronađen granični kamen od tvrđave.
Demografija
Prema popisu iz 2011. godine, u Pančevu živi 63.078 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 41,5 godina (40,0 kod muškaraca i 42,8 kod žena). Ovo naselje je uglavnom naseljeno Srbima, a primećen je pad u broju stanovnika.
