Vladičanski dvor u Vršcu jedna od najvelelepnijih građevina u gradu Vršcu, a takođe je jedan od najlepših primera vladičanskih dvorova u Srpstvu. To je istovremeno i najstariji Vladičanski dvor Srpske pravoslavne crkve i jedini je ove namene iz razdoblja baroka.
Vladičanski dvor u Vršcu je Spomenik kulture od izuzetnog značaja.
Zdanje vladičanskog dvora je izgrađeno između 1750. i 1757. godine, dok je vladika bio Jovan Georgijević. Izgrađen je kao reprezentativna spratna građevina za potrebe episkopa vršačkih, nakon preseljenja eparhije iz Karansebeša u Vršac. U prizemlju dvora je kapela posvećena Svetim arhangelima Mihajlu i Gavrilu, sa ikonostasom, oslikanim između 1761. i 1765. godine. Ikonostas spada u retke sačuvane ikonostase iz 18. veka.
Radikalnu obnovu, koja je u potpunosti izmenila izgled građevine, izvršio je vladika Gavrilo Zmejanović 1904. godine, kada je izmenjen ulazni deo i obnovljen krov. U to vreme je glavna fasada dobila neobarokni i neorenesansni dekorativni program, pilastre i nove prozore, dok osnova zgrade nije bitno izmenjena. Kasnije obnove nisu suštinski menjale izgled građevine.
Jednostavna arhitektura baroknog dvorca, sa simetrijom i ritmičnim nizom prozorskih otvora, dopunjena je naglašenim središnjim rizalitom koji u visini atike ima balustradu i posebno izvedeno mansardno krovište ukrašeno raznobojnim crepom. Ograda parka sa bogatom baroknom kombinacijom zidne mase i kovanog gvožđa je autentična. Zgrada je živeća, jer se u dvoru se nalazi sedište banatskog episkopa, a zgrada predstavlja spomenik kulture od izuzetnog značaja.
U dvoru se nalaze vredne zbirke ikona, portreti najznačajnijih vladika vršačke eparhije i velika biblioteka. Zbirka ikona sakupljene u Banatu obuhvata razdoblje od tri veka, pri čemu su najvrednije ikone slikara Zogofa iz prve polovine 18. veka. Ikone u zbirci su dela: Zogofa Petra, Prvula, Šerbana Popovića, Nedeljka Popovića, Jovana Četirevića Grbovana i nepoznatih majstora. Grupa ikona baroknog razdoblja srpske umetnosti predstavljena je delima slikara iz druge polovine 18. veka, poput Teodora Ilića Češljara, Dimitrija Popovića i drugih.
