U ravničarskom delu atara dominira zemljano utvrđenje u obliku prstena, čija je širina bedema 5 metara, a sačuvana visina 1,8 m.
Manje sondažno istraživanje izvedeno je 1970., kada je utvrđen način gradnje bedema i konstatovani ostaci poluzemuničkog naselja.
Južno od zemljanog utvrđenja prostire se, verovatno urbanizovano, polukopano latensko naselje.
Na osnovu nalaza keramike i metala, pretpostavlja se da je oppidum podignut u periodu kasnog latena i trajao je do sredine I veka n.e. a da je u njemu živelo keltsko pleme Boji.