Pećinci su jedino selo koje je opštinski centar u Sremu. Izrazito poljoprivredno područje, sa značajnim učešćem stočarstva. Poslednjih godina sve više se razvija povrtarstvo, posebno proizvodnja bostana. Fabrika šećera je najveće privredno preduzeće. Poznati turistički lokalitet je Obedska bara.
Ovde se nalazi Srpski muzej hleba u Pećincima.
Istorija
Prvi pisani trag o naselju na mestu današnjih Pećinaca je iz 1416. Od tada, pa sve do 1702. ima veoma malo podataka.Selo je bilo pod Osmanskim carstvom do mira u Požarevcu (1718) kada biva pripojeno Habzburškoj monarhiji. Za vreme Habzburške vladavine, selo je bilo u sastavu Vojne granice (od njenog uspostavljanja do 1848. (i od 1849. do 1882. tj. do ukidanja vojne granice), od 1848. do 1849. Pećinci su se nalazili na teritoriji Srpske Vojvodine. Od ukidanja Vojne granice selo je priključeno sremskom okrugu, kraljevine Hrvatska-Slavonija. Po popisu iz 1910. selo je imalo većinsko srpsko stanovništvo.
Posle Prvog svetskog rata Pećinci prvo ulaze u sastav Države Slovenaca, Hrvata i Srba, zatim u sastav kraljevine Srbije da bi na kraju selo ušlo u sastav kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Od 1918. do 1929. Pećinci se nalaze u Sremskom okrugu, a od 1929. do 1941. u Dunavskoj banovini.
Tokom Drugog svetskog rata selo je pod upravom NDH. Posle rata postaju deo AP Vojvodine u sastavu NR(SR) Srbije. Do 1960. nalaze se u sastavu Zemunskog sreza, dok je današnjz teritorija opštine podeljena iizmeđu nekoliko srezova. Od 1960.(posle ukidanja srezova) oformljena je opština u današnnjem obliku.
Demografija
U naselju Pećinci živi 2119 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 38,3 godina (37,8 kod muškaraca i 38,8 kod žena). U naselju ima 881 domaćinstvo, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,02.
Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je porast u broju stanovnika.
