Predstavlja nepokretno kulturno dobro kao spomenik kulture od velikog značaja.
Kupinik je smešten na malom ostrvu u mrtvaji reke Save, poznatoj danas kao Obedska bara. Građen je od lomljenog kamena spolja obloženog opekom. Grad je nepravilne četvorougaone osnove (57×57 m), sa isturenim okruglim kulama na uglovima. Ulaz je bio kroz petu kulu na severoistočnom bedemu. Oko bedema se nalazio rov, najveće dubine od 3 m i širine od 17 m na ulaznoj strani. U gradu su postojali stambeni objekti, ali o njima se ne zna ništa pošto arheološka iskopavanja nisu vršena.
Prvi pisani pomen o Kupiniku su dve povelje kralja Žigmunda iz druge polovine 14. veka. Početkom 15. veka grad prelazi u ruke srpskih despota. Zbog opasnosti od Turaka utvrđen je bolje i savremenije. Prerađuju se pojedini delovi i celine tako da od utvrđenja za ratovanje hladnim oružjem postaje utvrđenje sa topovskim kulama (severnom šestougaonom, a istočnom osmougaonom).
Despot Đurađ Branković je svoju dvorsku crkvu posvećenu Sv. Luki sagradio pored utvrđenja i povezao ih mostom.
